Robert Prat, odasının kapısını açınca bir türlü alışamadığı o kokuyu duydu yine. Adaletin kokusu adını takmıştı ona. Eski evraklardan, izmaritlerden, tanıklar ve suçlulardan, diğer bütün adaletle ilişkili ayrıntılardan izler vardı bu kokuda.Zabıt kâtibi ise hazır bekliyordu. Her şey yerli yerindeydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder